Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, που είναι κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου, το σχολείο μας υλοποίησε κάποιες δράσεις εντός και εκτός της τάξης. Στόχος όλων των δραστηριοτήτων ήταν να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά στα θέματα αναπηρίας, να γνωρίσουν όλες τις μορφές αναπηρίας και να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση μέσα από τις βιωματικές δράσεις.
Αρχικά έγινε από την δασκάλα Ειδικής Αγωγής του Τμήματος Ένταξης, Κούκα Φιλοθέη, ενημέρωση σε όλες τις τάξεις για το τι είναι αναπηρία, ποιες μορφές αναπηρίας υπάρχουν (είτε εκ γενετής, είτε επίκτητες) και πώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες την καθημερινότητά τους. Επιπλέον οι μαθητές ψηλάφισαν τη γραφή Braille (Μπράιγ) σε βιβλίο που μας δώρισε το Σωματείο Ατόμων με Αναπηρία Όρασης «Μάγνητες Τυφλοί» και προσπάθησαν να πουν το όνομά τους στη νοηματική, βλέποντας παράλληλα το αλφάβητο των κωφαλάλων. Στη συνέχεια είδαμε ταινίες μικρού μήκους για ευαισθητοποίηση σε θέματα αναπηρίας και προβληματιστήκαμε στο πώς μπορούμε να διευκολύνουμε τη ζωή αυτών των ανθρώπων.
Αφού έγινε η κατάλληλη προετοιμασία μέσα στις τάξεις, περάσαμε στο βιωματικό μέρος που έλαβε χώρα στην αυλή. Σε συνεργασία με τη δασκάλα Φυσικής Αγωγής, Δέσποινα Τσουκνίδα, χωρίσαμε την αυλή σε σταθμούς. Ο κάθε σταθμός ήταν και μία αναπηρία. Έτσι τα παιδιά μπήκαν στη θέση του κινητικά ανάπηρου, καθώς έπρεπε να διανύσουν μια συγκεκριμένη απόσταση πάνω σε αναπηρικό αμαξίδιο. Επίσης σε άλλον σταθμό μπήκαν στη θέση του τυφλού, αφού είχαν καλύψει πρώτα τα μάτια τους. Εκεί έπρεπε να διανύσουν μια απόσταση με εμπόδια, κρατώντας μπαστούνι και έχοντας έναν οδηγό που θα τους καθοδηγούσε. Είχαμε εξηγήσει αρχικά την αναγκαία χρήση του μπαστουνιού καθώς και την σπουδαία σχέση εμπιστοσύνης που πρέπει να υπάρχει με τον οδηγό, ώστε να αποφευχθούν όλα τα εμπόδια. Τονίσαμε πόσο σημαντικό είναι να μην στεκόμαστε εμείς εμπόδια σε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά αντιθέτως να δημιουργούμε συνθήκες που κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη. Επιπλέον οι μαθητές είχαν την ευκαιρία σε άλλον σταθμό να παίξουν βόλεϋ, χρησιμοποιώντας μόνο τα χέρια, καθώς μπήκαν στη θέση των ανθρώπων που δεν είχαν καθόλου πόδια. Σε άλλον σταθμό κάλυψαν τα μάτια, κάθισαν σε κύκλο και χρησιμοποίησαν μια μπάλα με κουδουνάκι. Εκεί έπρεπε να γίνεται απόλυτη ησυχία, ώστε να ακούσουν την μπάλα και να την πιάσουν, αν έρθει στο μέρος τους και στη συνέχεια να την πετάξουν σε άλλον μαθητή-τρια. Όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό συντόνιζε σε όλες τις δράσεις, καθώς όλοι οι μαθητές και μαθήτριες έπρεπε να περάσουν από όλους τους σταθμούς.
Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσουμε θερμά το Σωματείο Ατόμων με Αναπηρία Όρασης «Μάγνητες Τυφλοί» για τον δανεισμό δύο μπαστουνιών και ενός βιβλίου στη γραφή Braille, καθώς και το Σωματείο Κινητικά Αναπήρων Ν.Μαγνησίας «ΙΠΠΟΚΑΜΠΟΣ» για τον δανεισμό δύο αναπηρικών αμαξιδίων. Ευχόμαστε οι μαθητές και οι μαθήτριες, που είναι η καινούρια γενιά, να αγωνιστούν για ένα κόσμο πιο ισότιμο και προσβάσιμο για όλους τους ανθρώπους, ώστε να μην υπάρχουν διακρίσεις και η καθημερινότητα των Α.Μ.Ε.Α. να γίνει πιο λειτουργική και ανθρώπινη.
